Przeciwciała anty-TPO

TPO to peroksydaza tarczycowa, enzym potrzebny do produkcji hormonów tarczycy T3 i T4. Przeciwciała przeciwko TPO są syntetyzowane w chorobach tarczycy o podłożu autoimmunologicznym. Peroksydaza tarczycowa jest glikoproteinowym enzymem związanym z błoną komórkową. Funkcją tego enzymu in vivo jest udział w jodowaniu tyrozyny w trakcie syntezy T3 oraz T4. Przeciwciała anty-TPO (tzw. mikrosomalne) wytwarzane przeciwko peroksydazie tarczycowej należą do klasy IgG immunoglobulin i wykazują charakter poliklonalny. Przeciwciała anty-TPO oddziaływują cytotoksycznie poprzez wiązanie dopełniacza przez tyreocyty co doprowadza do niedoczynności tarczycy, najprawdopodobniej hamując aktywność peroksydazy tarczycowej TPO i co za tym idzie zmniejszenie hormonogenezy. Przeciwciała te mogą występować u osób zdrowych, jak i mogą być markerem zwiększonego ryzyka zachorowania na choroby tarczycy. W przeciwieństwie do autoprzeciwciał skierowanych przeciw tyreoglobulinie (anty-Tg), autoprzeciwciała przeciwko TPO wiążą dopełniacz, są potencjalnie szkodliwe i mogą odgrywać rolę chorobotwórczą w (destrukcyjnej) chorobie autoimmunologicznej tarczycy. Obecność przeciwciał anty-TPO wykazano w większości przypadków poporodowego zapalenia tarczycy. Stwierdzono również, że obecność autoprzeciwciał we wczesnej ciąży była powiązana z wysokim ryzykiem wystąpienia bezobjawowej poporodowej niedoczynności tarczycy. Często stwierdza się obecność przeciwciał anty-TPO przy braku autoprzeciwciał przeciwko tyreoglobulinie, w szczególności u pacjentów z niewielkim wolem. Aż w 64 proc. przypadków niedoczynności tarczycy o podłożu autoimmunologicznym stwierdzono obecność wyłącznie przeciwciał anty-TPO. Ponadto przeciwciała anty-TPO są często wykrywane u pacjentów z innymi chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak: reumatoidalne zapalenie stawów, choroba Addisona i cukrzyca typu 1. Są one również wykrywalne w niskich stężeniach u maksymalnie 20% osób bez objawów chorobowych, a w szczególności u osób starszych oraz częściej u kobiet niż u mężczyzn, chociaż znaczenie kliniczne tych autoprzeciwciał nie jest znane.

Przeciwciała anty TPO - cel badania

Przeciwciała anty TPO. Celem badania jest diagnozowanie i leczenie autoimmunologicznych chorób tarczycy oraz kliniczna ocena jej czynności. 
Przeciwciała anty TPO wykrywane są u około 95% pacjentów z chorobą Hashimoto i u około 80% pacjentów z chorobą Gravesa-Basedowa.

Przeciwciała anty TPO - czym jest badanie

Oznaczenie poziomu przeciwciał anty-TPO wykonujemy w próbce krwi żylnej pacjenta. Badanie to opiera się na pomiarze w surowicy krwi stężeń specyficznych przeciwciał tzw. autoimmunoglobulin, które są skierowane przeciwko peroksydazie tarczycowej. Peroksydaza tarczycowa to enzym, który uczestniczy w produkcji głównych hormonów tarczycy tj. trójjodotyroniny (T3) oraz tyroksyny (T4). 
U zdrowych pacjentów nie powinniśmy obserwować podwyższonych stężeń anty-TPO we krwi. Występowanie tych przeciwciał prowadzi do uszkodzenia tkanek tarczycy, rozwoju zaburzeń w jej funkcjonowaniu a co za tym idzie w nieprawidłowym stężeniu hormonów tarczycowych we krwi i w dalszej kolejności rozwinięciu się szeregu objawów chorobowych.
Wzrost miana przeciwciał anty-TPO najczęściej poprzedza pojawienie się pozostałych objawów niedoczynności tarczycy, czyli wzrostu TSH w subklinicznej postaci niedoczynności tarczycy oraz spadku FT4 w niedoczynności jawnej tarczycy.

Przeciwciała anty TPO - normy i interpretacja wyników

 Wartości referencyjne do 5,61 IU/ml

PODWYŻSZONE WYNIKI BADAŃ:

• choroba Hashimoto
• choroba Gravesa-Basedowa
• idiopatyczny obrzęk śluzowaty
• inne choroby autoimmunologiczne tarczycy
• podeszły wiek
• leki (lit, interferon alfa, IL-2, amiodaron)
• cukrzyca typu I

OBNIŻONE WYNIKI BADAŃ:

 Obniżony poziom anty-TPO lub też niewykrywanie tego przeciwciała we krwi pacjenta oznacza fizjologiczną normę
 (tzn. że najprawdopodobniej nie toczy się proces autoimmunologiczny skierowany przeciwko tkankom tarczycy)

INNE PRZYCZYNY NIE ZWIĄZANE Z ZABURZENIAMI:

• ryzyko rozwoju niedoczynności tarczycy w przebiegu leczenia interferonem alfa i interleukiną 2 WZW typu C
• sole litu (choroby psychiatryczne)
• leczenie amiodaronem (arytmia serca)
• niedoczynność tarczycy u osób z zespołem Downa
• zaburzenia tarczycy w przebiegu ciąży
• zaburzenia tarczycy w kontrolowanej hiperstymulacji jajników
• poporodowe zapalenie tarczycy
• ryzyko poronienia i niepowodzenia w zabiegach in vitro

CZYNNIKI MOGĄCE MIEĆ WPŁYW NA WYNIK BADANIA

• przeciwciała heterofilne
• przeciwciała HAMA

W przypadku uzyskania podwyższonych wyników badań zaleca się konsultację z lekarzem zlecającym badania.

Przeciwciała anty TPO w chorobie Hashimoto

Choroba Hashimoto to zapalenie tarczycy na tle autoimmunologicznym. Zaburzenia czynności układu odpornościowego powodują wytwarzanie przeciwciał skierowanych przeciwko antygenom znajdującym się we własnych tkankach organizmu. Choroba prowadzi  uszkodzenia miąższu gruczołu tarczowego, niedoboru hormonów tarczycy T3 (trijodotyronina) i T4 (tyroksyna) i rozwinięcia się niedoczynności tarczycy. Objawem choroby Hashimoto jest:

• niekontrolowany wzrost masy ciała,
• obniżenie nastroju, kołatanie serca,
• nadmierne wypadanie włosów,
• łamliwość paznokci,
• problemy z suchą,
• łuszczącą się skórą,
• zwiększona wrażliwość na zimno,
• bóle mięśni, osłabienie.

Czynniki zwiększające ryzyko zachorowania na chorobę Hashimoto, są: inne choroby tarczycy i choroby autoimmunologiczne (np. RZS), płeć żeńska, wiek. Rozpoznanie choroby Hashimoto opiera się na objawach klinicznych i wynikach badań krwi. Do badań tych zaliczamy: TSH, FT4, przeciwciała anty TPO i anty TG.

Przeciwciała anty TPO - kto powinien wykonać badanie

Badanie przeciwciał przeciwko peroksydazie tkankowej (anty TPO), powinny wykonać osoby manifestujące objawy nieprawidłowego funkcjonowania tarczycy. Hormony tarczycy odpowiadają za regulację przemian metabolicznych prawie we wszystkich tkankach organizmu człowieka. Dlatego objawy chorób tarczycy dotyczą wielu narządów i układów. Badanie przeciwciał anty TPO zalecane jest głównie w chorobach tarczycy na tle autoimmunologicznym, w chorobie Hashimoto. Charakterystyczne objawy tej choroby wynikają z obniżonego metabolizmu na skutek niedoborów hormonów tarczycy to:

• niekontrolowany wzrost masy ciała,
• obniżenie nastroju,
• kołatanie serca,
• nadmierne wypadanie włosów,
• łamliwość paznokci,
• problemy z suchą, łuszczącą się skórą,
• zwiększona wrażliwość na zimno,
• bóle mięśni, osłabienie,
• obrzęki,
• zaparcia,
• problemy z płodnością (zajściem w ciążę, poronienia, stany przed rzucawkowe oraz przedwczesne porody),
• obniżone libido,
• zaburzenia miesiączkowania u kobiet.

Przeciwciała anty TPO - kiedy należy wykonać badanie

Badanie przeciwciał anty TPO należy wykonać, kiedy pacjent manifestuje objawy chorób tarczycy, a także, kiedy wyniki innych badań "tarczycowych" odbiegają od normy. W  przypadkach, kiedy u pacjenta obserwujemy:

• nieprawidłowe wyniki badań TSH oraz wolnych hormonów tarczycy FT3, FT4, obecność przeciwciał anty TG,
• obecność tzw. wola w obrębie szyi oraz zmiany zapalne widoczne w USG tarczycy — objawy nadczynności i niedoczynności tarczycy,
• objawy wynikające z niedoczynności tarczycy.