Posiew wymazu z nosa

Posiew wymazu z nosa to badanie bakteriologiczne służące do oceny obecności i rodzaju tlenowych bakterii. Wymaz z nosa najczęściej zleca się u dzieci, rzadziej u dorosłych. Człowiek posiada tzw. mikroflorę fizjologiczną, którą stanowią drobnoustroje obecne stale lub przejściowo w organizmie. Daje ona efekt odporności kolonizacyjnej, czyli chroni przed zakażeniami innymi bakteriami. Skład tej mikroflory fizjologicznej jest zmienny, zależny od fazy życia. Wszystkie te bakterie zarówno obecne stale, jak i przejściowo określane są jako bakterie oportunistyczne lub potencjalnie chorobotwórcze. Na błonach śluzowych człowieka, bakterie te wytwarzają błonę biologiczną, która pełni funkcję ochronną. Dopiero uszkodzenie tej błony biologicznej, np.: przez procesy ropne powoduje rozprzestrzenianie się bakterii w organizmie. Tak powstają zakażenia objawowe, czyli zakażenia spowodowane przez określony rodzaj bakterii i nazywane są swoistymi chorobami zakaźnymi.

Badanie wymazu z nosa jest wykonywane u pacjentów, u których standardowe sposoby leczenia przewlekłych stanów zapalnych dróg oddechowych nie przynoszą efektów. Badanie to polega na pobraniu materiału z nosa lub nosogardzieli pacjenta, a następnie hodowli znajdujących się tam bakterii na specjalnych podłożach mikrobiologicznych.  

Cel badania

Uporczywa i nieustępująca infekcja, w obrębie jamy nosowej, gardła, nosogardzieli, zatok może być wywołana przez drobnoustroje.

Celem badania jest diagnostyka, jaki rodzaj bakterii odpowiada za infekcję (mikrobiologiczna identyfikacja) oraz określenie skutecznej metody leczenia tej infekcji - antybiotykoterapia. 

Wymaz z nosa wykonuje się m.in. w celu wykrycia obecności bakterii, np.: paciorkowców (Streptococcus pyogenes), gronkowców (Staphylococcus aureus), dwoinki zapalenia płuc (Streptococcus pneumoniae) i określenia ich antybiotykowrażliwości.

Przed operacjami wykonuje się wymaz z nosa w kierunku badania nosicielstwa gronkowca złocistego MRSA-metycylinoopornego.

Wymaz z nosa, posiew u dzieci

U dzieci ważne jest ustalenie obecności zakażenia gronkowcem złocistym (Staphylococcus aureus), które to może doprowadzić do:

• zatrucia pokarmowego,
• zespołu wstrząsu toksycznego,
• zapalenia mieszków włosowych,
• liszajca,
• gronkowcowego zespołu oparzeniowego skóry.