Białko całkowite

Na poziom białka całkowitego we krwi wpływają procesy syntezy i degradacji głównych białek - albumin i globulin. Białka produkowane są głównie w wątrobie, a ich poziom zależy także od diety i prawidłowego wydalania z moczem. Wraz z wiekiem i wskutek toczących się w organizmie zaburzeń zmienia się udział poszczególnych białek. Identyfikacja poszczególnych frakcji białek jest możliwa dzięki rozdziałowi białek za pomocą Elektoforezy białek zwanej Proteinogramem.

Hiperproteinemia - podwyższony poziom białka całkowitego dotyczy gammaglobulin. Związany jest najczęściej z odwodnieniem.

Hipoproteinemia - obniżony poziom białka całkowitego dotyczy albumin, rzadziej immunoglobulin. Związany jest z niedoborem białka w diecie, nasileniem procesów rozpadu w organizmie, chorobami wątroby, chorobami nerek oraz z procesami nowotworowymi.

Oznaczanie poziomu białka całkowitego może być wykorzystywane w:

• diagnozowaniu przewlekłych chorób wątroby,
• chorobach nerek i zespole nerczycowym,
• przy występowaniu obrzęków,
• chorobach zapalnych jelit,
• stanach niedożywienia, 
• zaburzeniach odporności,
• diagnostyce szpiczaka mnogiego,
• przebiegu ciężkich chorób.

Białko całkowite TP (Total protein) – cel badania 

Oznaczanie białka całkowitego wiąże się z określeniem stężenia wszystkich białek obecnych we krwi. Głównymi frakcjami białka całkowitego są albuminy i gamma-globuliny.

Badanie białko całkowite wykonywane jest w chorobach: nerek, wątroby, jelit, w niedożywieniu, w zaburzeniach odporności, chorobach nowotworowych i w ciężkich chorobach skóry.

Możliwe powody odchyleń od normy

Powodem wzrostu stężenia białka całkowitego we krwi mogą być:

• hipergammaglobulinemia w przebiegu gammapatii monoklonalnych (np.: szpiczak mnogi, makroglobulinemia Waldenstroma),
• przewlekłe stany zapalne,
• procesy autoimmunologiczne,
• marskość wątroby,
• AIDS,
• odwodnienie,
• choroby pasożytnicze.

Obniżony poziom białka całkowitego we krwi

Powodem obniżenia stężenia białka całkowitego we krwi mogą być:

• niedożywienie (spowodowane głodówką czy anoreksją),
• zaburzenia wchłaniania (w przypadku celiakii, alergii pokarmowej, mukowiscydozy),
• stany zapalne jelit (tj. wrzodziejące zapalenie jelit, choroba Leśniowskiego-Crohna),
• stany zapalne skóry,
• masywne oparzenia,
• ciąża,
• przewodnienie, 
• niewydolność wątroby.

Podwyższony poziom białka całkowitego we krwi

Na podwyższenie lub obniżenie poziomu białka całkowitego mogą mieć wpływ:

• zbyt długo przetrzymywana staza podczas pobierania krwi,
• lipemia,
• hemoliza,
• wysoka bilirubina,
• płyny infuzyjne,
• preparat kontrastu.